Toen mijn vader nog leefde, zei hij: ‘Als ik later oud word, dan vraag ik Piet of hij bij mij komt wonen, want die kan goed schaken; Harry, want die kan lekker koken; en Toos, want die vindt de tuin doen leuk.’ Mijn vader had een groot huis waarin ze allemaal een eigen kamer zouden
krijgen, en dan konden ze hun eigen lekkere luie stoel in de huiskamer zetten … om op een gezellige manier samen oud te worden!
Dit idee is altijd blijven hangen, en binnen mijn ervaring in de professionele zorg en mijn vele jaren vrijwilligerswerk in de palliatieve terminale hospicezorg en in Inloophuizen voor mensen die leven met kanker, ben ik veel eenzaamheid tegengekomen …en ik dacht: ‘Dat moet anders kunnen.’ En zo ontstond het idee van het Thuishuisproject!
Als ouderen alleen komen te staan, bijvoorbeeld doordat hun partner wegvalt, en er ook in de vrienden- en kennissenkring mensen komen te overlijden, komt het nogal eens voor dat ze vereenzamen. Vereenzaming wordt wel de ergste kwaal genoemd waarmee je in je leven kan worden geconfronteerd.
Uit diverse onderzoeken komt naar voren dat wanneer mensen tijdig uit hun isolement worden gehaald en worden geactiveerd tot deelname aan sociale activiteiten, het moment van de daadwerkelijke behoefte aan zorg kan worden uitgesteld.
De Stichting Thuis in Welzijn streeft ernaar dat er zoveel mogelijk Thuishuisprojecten in Nederland worden gerealiseerd. Iedere geïnteresseerde partij kan de Stichting Thuis in Welzijn benaderen voor het verkrijgen van een exemplaar van het boek ‘Laat niemand in eenzaamheid leven’. Deze werkwijze heeft als voordeel dat de Stichting met de geïnteresseerde partij in contact kan treden om te zien of dit een serieuze partij is: een partij die in staat moet worden geacht (hopelijk in samenwerking met de Stichting Thuis in Welzijn) om een succesvol Thuishuisproject te realiseren. De Stichting Thuis in Welzijn ziet het tevens als haar taak om de goede uitvoering van het concept in de vorm van Thuishuisprojecten ook na de realisatie te bewaken en te borgen. Zij organiseert daartoe niet alleen cursussen voor bestuurders, coördinatoren, en vrijwilligers, maar ook intervisiebijeenkomsten voor coördinatoren en bestuurders. Ook om deze reden wil zij graag nauw contact onderhouden met partijen die een Thuishuisproject willen realiseren. Partijen die voor de Stichting Thuis in Welzijn heel waardevol zijn.
Er is thans veel beweging binnen de wereld van zorg en welzijn van met name ouderen. In de orkaan van kritiek over het huidige zorg- en welzijnssysteem laten wij zien dat ‘het ook anders kan’.
Oude systemen zijn hardnekkig, maar onze energie is gefocust op het meer kans bieden aan Thuishuisprojecten. Er lijkt thans een ‘momentum’ aanwezig dat kansen biedt om Thuishuisprojecten op te schalen om tegemoet te komen aan de toenemende behoeften van (kwetsbare) ouderen, en wij zijn vast van plan om die kansen te gaan benutten!
Wat ons in de kern bindt: We laten mensen niet in eenzaamheid oud worden!
Of, zoals het in een gedicht van Nora Petit werd verwoord:
ik wil met weinig middelen
de verstaanbare taal van het hart
de wereld bewoonbaar maken
niet mooi niet poëtisch gewoon
bereikbaar voor iedereen
om te zien wat jij niet ziet
om te horen wat niemand meer weet
geef mij daarom je hand
dan zie ik wie je bent
een bedelaar aan de poort
een mens een dier een vriend
ik zeg je geef je hand
ik ben toch net als jij
laten we samen iets doen
de wereld bewoonbaar maken
voor mensen zoals wij
Niet meer eenzaam: Thuishuis! Of, zoals Janny, de eerste bewoonster van het Thuishuis Deurne, het zegt in de Thuishuisfilm: ‘Je hoeft elkaar niet continu te zien of te spreken, maar je bent nooit alleen`
